Η πάθηση της ενδομητρίωσης αφορά στην ανάπτυξη ενδομήτριου σε περιοχές που βρίσκονται εκτός της μήτρας, όπως τα όργανα της κοιλιακής χώρας και της λεκάνης. Ενδέχεται λοιπόν να αναπτυχθούν σε αυτές τις περιοχές ανεπιθύμητα οζίδια, κύστεις ή εστίες.
Η ενδομητρίωση παρουσιάζεται συχνά στις ωοθήκες, πίσω από τη μήτρα, στους συνδέσμους της μήτρας, στο έντερο, στον κόλπο, στην ουροδόχο κύστη ή στο περιτόναιο. Πιο σπάνια, το φαινόμενο μπορεί να παρουσιαστεί σε όργανα όπως ο πνεύμονας ή το διάφραγμα. Μια ακόμα σπάνια περίπτωση είναι η εμφάνιση της πάθησης στα τοιχώματα της κοιλιάς, ύστερα από καισαρική ή κάποιο χειρουργείο. Τα στάδια στα οποία διαχωρίζεται η πάθηση, βάσει της Αμερικανικής Εταιρείας Γονιμότητας, είναι τέσσερα.
Ο διαχωρισμός γίνεται ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου. Συνήθως, για την εμφάνιση της νόσου υπάρχει κάποια κληρονομική προδιάθεση, η οποία, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, οδηγεί στη δημιουργία ενδομητριωσικών εστιών εκτός μήτρας. Πρόκειται για συχνή γυναικολογική πάθηση, που παρουσιάζεται σε ποσοστό 7-8%, σε ηλικίες μεταξύ των 22 και 35.
Η ενδομητρίωση εμφανίζεται τις περισσότερες φορές:
• πάνω ή μέσα στις ωοθήκες και ονομάζεται ενδομητρίωμα (Ωοθηκική ενδομητρίωση).
• πάνω στους συνδέσμους της μήτρας & πίσω από τη μήτρα.
• στο περιτόναιο (Περιτοναϊκή ενδομητρίωση).
• στην ουροδόχο κύστη, στο έντερο, στον κόλπο (Οπισθo-περιτοναϊκή ενδομητρίωση).
-
Πώς προκαλείται η ενδομητρίωση γενικότερα;
Οι αιτίες της ενδομητρίωσης δεν είναι γνωστές και υπάρχουν αρκετές θεωρίες που την ερμηνεύουν μερικώς, αλλά όχι πλήρως.
Υπάρχει η θεωρία που υποστηρίζει ότι η ενδομητρίωση δημιουργείται λόγω ανοσολογικής ανωμαλίας, δηλαδή το ανοσοποιητικό δεν μπορεί να βρει πού δημιουργούνται και αναπτύσσονται οι εστίες ενδομητρίωσης και, έτσι, δεν μπορεί να τις καταστρέψει.
Υπάρχει η θεωρία που υποστηρίζει τον κληρονομικό παράγοντα.
Υπάρχει η θεωρία κατά την οποία περιβαλλοντικοί λόγοι δείχνουν να ενισχύουν την ανάπτυξη ενδομητρίωσης.
Υπάρχει η θεωρία που υποστηρίζει ότι οι εστίες ενδομητρίωσης δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της περιόδου, μέσω της μετανάστευσης κυττάρων ενδομητρίου.
-
Ποιες γυναίκες έχουν ενδομητρίωση;
Είναι από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις. Παρουσιάζεται σε ποσοστό 7-8%. Η ενδομητρίωση αφορά κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 22 με 35 ετών.
Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την εντόπιση και την έκταση των βλαβών, αν και η ένταση των συμπτωμάτων δεν συμβαδίζει υποχρεωτικά με την εξάπλωση και τη βαρύτητα της πάθησης, με αποτέλεσμα να προκαλεί βλάβες στο αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας. Μία στις τρεις γυναίκες που έχει πρόβλημα υπογονιμότητας έχει ενδομητρίωση.
-
Ποια είναι τα συμπτώματα προκαλεί η ενδομητρίωση;
• Πόνος κατά την περίοδο.
• Πόνος κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.
• Πόνος στην κοιλιακή χώρα.
• Γαστρεντερικές ενοχλήσεις.
• Μικρή διαφυγή αίματος από το έντερο ή από τα ούρα.
• Υπογονιμότητα.
• Αλλαγές στην ψυχολογία της γυναίκας (κατάθλιψη, άγχος, αϋπνία). -
Θεραπεία της ενδομητρίωσης;
Η θεραπεία της ενδομητρίωσης εξαρτάται από την ηλικία, τα συμπτώματα και τον προγραμματισμό για εγκυμοσύνη και είναι Χειρουργική ή Φαρμακευτική.
Φαρμακευτική Θεραπεία
Η φαρμακευτική αγωγή γίνεται σε γυναίκες που δεν προγραμματίζουν εγκυμοσύνη και είναι με χρήση:
• Αντισυλληπτικών χαπιών
• Γοναδοτροπινών & Δαναζόλης: ενέσιμα σκευάσματα που προκαλούν τεχνητή εμμηνόπαυση και δίδονται συνήθως για έξι μήνες.
• Προγεστερόνης.Χειρουργική θεραπεία
Η χειρουργική θεραπεία γίνεται σε γυναίκες που εμφανίζουν ισχυρούς πόνους ή προβλήματα γονιμότητας. Υπάρχουν δύο χειρουργικές μέθοδοι:
• Λαπαροσκοπικά
• Λαπαροτομικά
